Woensdag 28 december, nog twee dagen te gaan. Vrijdagmiddag stoppen we officieel de simulatie. De inventaris moet opgemaakt worden, bagage gepakt en de hele hab moet opgekuisd worden voor de volgende crew. MDRS110 zal aankomen zaterdag rond de middag. Daarna rest ons nog de lange rit naar Grand Junction, Colorado.
Sol 11 stond volledig in het teken van de wetenschap. Twee EVA's en veel labowerk met wateranalyses en de controle van de bacterie groei. Deze morgen ging de eerste EVA van start om 9:20 am. Doel bodemstalen op twee locaties in de omgeving van Lower Blue Hills. De ATV's werden geparkeerd aan de voet van Harris Hills.
De rest, 1,2 km, legden we te voet af bepakt met 20 kg aan geologisch materiaal. Voor Ovam nam ik er ook twee bodemstalen. Het weer was opnieuw uitstekend. Wat dat betreft hebben we zeker meeval gekend. In de voorbije jaren werd tijdens deze periode telkens veel sneeuwval opgetekend. De locatie was een open vlakte.
Vele jaren geleden was dit de bodem van een zee. De plaats ligt bezaaid met oesterfossielen. De EVA duurde 1 uur en 40 minuten, wat eerder kort is.
De rest, 1,2 km, legden we te voet af bepakt met 20 kg aan geologisch materiaal. Voor Ovam nam ik er ook twee bodemstalen. Het weer was opnieuw uitstekend. Wat dat betreft hebben we zeker meeval gekend. In de voorbije jaren werd tijdens deze periode telkens veel sneeuwval opgetekend. De locatie was een open vlakte.
Vele jaren geleden was dit de bodem van een zee. De plaats ligt bezaaid met oesterfossielen. De EVA duurde 1 uur en 40 minuten, wat eerder kort is.
Het tweede team vertrok omstreeks 2:00 pm en zocht verder naar een doorgang tussen Brahe Highway en Copernicus Highway. Deze werd ook gevonden maar niet geschikt om met de ATV's door te rijden.
Na hun vertrek zocht ik het labo op om de waterstalen te analyseren die we een paar dagen eerder in Muddy Creek hadden genomen. De waterstalen genomen op verschillende locaties leveren ook telkens andere waarden op.
Na hun vertrek zocht ik het labo op om de waterstalen te analyseren die we een paar dagen eerder in Muddy Creek hadden genomen. De waterstalen genomen op verschillende locaties leveren ook telkens andere waarden op.
Vanmorgen begonnen ook de eerste basilicumzaadjes te ontkiemen die gezaaid waren in Utah grond. Het Greenhouse project lijkt ook te slagen. De Nasa space seeds lieten zich nog niet zien. Bedoeling zou zijn om dit project nog een rotatie te laten doorlopen. Maar tot op heden hebben we daar nog altijd geen toestemming voor gekregen.
De communicatie met Mission Support loopt soms wat stroef en is soms bijzonder onaangenaam. Als we over bepaalde zaken een vraag stellen dan krijgen we meestal een onvriendelijke mail terug. En dit werkt de crew soms op de zenuwen. Om een voorbeeld te geven. In het begin van de simulatie hadden we een EVA gedaan op een route die, achteraf gezien, niet mocht bereden worden. Mission Support maakte ons daar op een bijzonder onvriendelijke wijze op attend, alsof we een moord hadden begaan. Terwijl we volgens de kaarten een compleet correcte route hadden gereden. Antwoord van Mission Support was dat wij een verkeerde kaart hadden gebruikt. Dan ligt het hier vol met verkeerde kaarten want op elke kaart staat deze route vermeld. Soms worden we behandeld alsof we kleine kinderen zijn. Elk woord in onze rapporten wordt ontleedt. Elke kilometer die we gereden of te voet hebben afgelegd wordt nagekeken. Als ik meld dat de poederdrank bijna opgebruikt is, dan krijg ik te horen dat we die drank eigenlijk niet elke dag mochten gebruiken. Van zowel de routes als de drank en nog zoveel andere zaken zijn we dus nooit gebriefd geweest. Hetzelfde met het labo. Twee maanden geleden vroeg ik om een inventaris van het labo, zodat biologen Karon en Victoria en geoloog David konden inschatten welk onderzoek er mogelijk was. Geen inventaris gekregen. Als wij tijdens de missie vragen om de nieuwe microscopen te mogen gebruiken die in een opgesloten kast zitten, dan krijgen wij terug een gelijkaardige mail dat we dat op voorhand hadden moeten vragen. Vooral Karon kreeg het hier hard te verduren. Dan vraag ik me soms af wat hier eigenlijk prioriteit verdient, het onderzoek of iets anders. Wat kan hiervoor de oorzaak zijn? Met grote nadruk kan ik melden dat onze missie een van de succesvolste is ooit op gebied van onderzoek. Het lijkt erop dat sommige mensen hier jaloers op zijn. Waar heb ik dat nog meegemaakt? Maar de ingesteldheid en motivatie van onze crew is er niet minder om. Niets of niemand kan onze enthousiasme temperen. Met nog een paar dagen te gaan weten we nu al dat we 90% van onze doelstellingen zullen bereikt hebben en dat is een bijzonder hoge score in vergelijking met andere crews.
Karon bekeek vandaag nog de kweek van bacteriën op de bodemstalen. Deze zijn nagenoeg bijna allemaal positief, alleen kunnen deze met dit beperkt labo maar gedeeltelijk ontleedt worden. Zij zal alvast enkele aanbevelingen doorsturen naar de Mars Society.
Morgen staan nog twee korte EVA's op het programma. Aster en mezelf blijven echter in de hab en zullen de experimenten van Educational Innovations op video opnemen. Vandaag ontbrak de tijd hiervoor. We werken dus nog keihard door tot vrijdag.
Martian greetings!
De communicatie met Mission Support loopt soms wat stroef en is soms bijzonder onaangenaam. Als we over bepaalde zaken een vraag stellen dan krijgen we meestal een onvriendelijke mail terug. En dit werkt de crew soms op de zenuwen. Om een voorbeeld te geven. In het begin van de simulatie hadden we een EVA gedaan op een route die, achteraf gezien, niet mocht bereden worden. Mission Support maakte ons daar op een bijzonder onvriendelijke wijze op attend, alsof we een moord hadden begaan. Terwijl we volgens de kaarten een compleet correcte route hadden gereden. Antwoord van Mission Support was dat wij een verkeerde kaart hadden gebruikt. Dan ligt het hier vol met verkeerde kaarten want op elke kaart staat deze route vermeld. Soms worden we behandeld alsof we kleine kinderen zijn. Elk woord in onze rapporten wordt ontleedt. Elke kilometer die we gereden of te voet hebben afgelegd wordt nagekeken. Als ik meld dat de poederdrank bijna opgebruikt is, dan krijg ik te horen dat we die drank eigenlijk niet elke dag mochten gebruiken. Van zowel de routes als de drank en nog zoveel andere zaken zijn we dus nooit gebriefd geweest. Hetzelfde met het labo. Twee maanden geleden vroeg ik om een inventaris van het labo, zodat biologen Karon en Victoria en geoloog David konden inschatten welk onderzoek er mogelijk was. Geen inventaris gekregen. Als wij tijdens de missie vragen om de nieuwe microscopen te mogen gebruiken die in een opgesloten kast zitten, dan krijgen wij terug een gelijkaardige mail dat we dat op voorhand hadden moeten vragen. Vooral Karon kreeg het hier hard te verduren. Dan vraag ik me soms af wat hier eigenlijk prioriteit verdient, het onderzoek of iets anders. Wat kan hiervoor de oorzaak zijn? Met grote nadruk kan ik melden dat onze missie een van de succesvolste is ooit op gebied van onderzoek. Het lijkt erop dat sommige mensen hier jaloers op zijn. Waar heb ik dat nog meegemaakt? Maar de ingesteldheid en motivatie van onze crew is er niet minder om. Niets of niemand kan onze enthousiasme temperen. Met nog een paar dagen te gaan weten we nu al dat we 90% van onze doelstellingen zullen bereikt hebben en dat is een bijzonder hoge score in vergelijking met andere crews.
Karon bekeek vandaag nog de kweek van bacteriën op de bodemstalen. Deze zijn nagenoeg bijna allemaal positief, alleen kunnen deze met dit beperkt labo maar gedeeltelijk ontleedt worden. Zij zal alvast enkele aanbevelingen doorsturen naar de Mars Society.
Morgen staan nog twee korte EVA's op het programma. Aster en mezelf blijven echter in de hab en zullen de experimenten van Educational Innovations op video opnemen. Vandaag ontbrak de tijd hiervoor. We werken dus nog keihard door tot vrijdag.
Martian greetings!
