Kwart voor elf s'avonds. "Telefoon uit Amerika", zegt mijn vrouw. Vertwijfeld neem ik de telefoon over. "Hello, I am Mr. Zubrin of the Mars Society USA, you are selected as a commander for crew MDRS109. Would you like to accept this leadership?" Ik was even van de kaart en vroeg om bevestiging. Maar opnieuw kreeg ik hetzelfde te horen, "Commander MDRS109". Ik had weliswaar gehoopt op een tweede deelname en had in mijn kandidatuur opnieuw de optie 'Chief Engineer' opgegeven, maar 'Commander', nee dat had ik niet verwacht. Tijdens mijn vorige deelname als enigeer voor de Belgische crew MDRS90 had ik, in heel moeilijke omstandigheden en zonder assistentie, heel wat werk verricht en de module en al zijn systemen in perfecte staat aan de volgende crew overgedragen. Deze prestatie was toen niet onopgemerkt voorbij gegaan en het was dan ook voor mij een emotioneel moment toen ik op het einde van de missie onderstaand bericht ontving van Mission Support:
Dat Dr. Ir. Robert Zubrin me hoogst persoonlijk vanuit de States opbelde was toch wel een grote eer. De man die al jaren ijvert voor de verdere bemande verkenning van de ruimte en voorzitter is van de Mars Society USA, vond het belangrijk de commanders van elke crew persoonlijk te contacteren.
Tijdens het gesprek begon de ernst van de situatie me door te dringen. Commander van een internationale crew bestaande uit 4 Amerikanen en 2 Belgen. Een toch wel grote verantwoordelijkheid maar eveneens een grote uitdaging die ik met beide handen zou grijpen.
De rotatie periode loopt van 17 tot 31 december, dus Kerst in de module en oudejaarsavond in het hotel te Grand Junction na de aflossing van de volgende crew. Het zal niet evident zijn om Kerst en Nieuwjaar niet in familiale sfeer te beleven. Ik ben dan bijzonder dankbaar dat mijn gezin me steunt in dit gebeuren. Anders bekeken zal deze Kerst me ook me heel mijn leven bijblijven.
Bedankt Katharina en Anke.
