dinsdag 4 september 2012
woensdag 9 mei 2012
vrijdag 20 april 2012
Hawaii Space Analog Mars Simulation
Had me kandidaat gesteld voor een nieuwe marssimulatie op Hawaii, HI-SEAS: Hawaii Space Exploration Analogue & Simulation)
Doel is een voedselstudie van 4 maanden in een analoge Marsbasis.
Er waren 700 kandidaten. Ik maakte deel uit van de eerste schifting naar 150 kandidaten:
Doel is een voedselstudie van 4 maanden in een analoge Marsbasis.
Er waren 700 kandidaten. Ik maakte deel uit van de eerste schifting naar 150 kandidaten:
Spijtig genoeg heb ik het niet gehaald voor de laatste 30 kandidaten. Toch ben ik trots dat ik het tot bij de laatste 150 heb gebracht. Ik blijf verder beschikbaar voor volgende HI-SEAS projecten.
vrijdag 3 februari 2012
zaterdag 7 januari 2012
Werken met de penetrometer van David
dinsdag 3 januari 2012
Summery report online
Vandaag verscheen het algemeen rapport van crew MDRS109 online op de website van de Mars Society: http://mdrs.marssociety.org/home/field-reports/crew109/crew109summary
maandag 2 januari 2012
31 december 2011 Crew Change-over
Ik schrijf dit laatste bericht vanuit mijn home basis in Waregem. Inderdaad, ik ben vandaag weer thuis. Zondagmorgen in Grand Junction vertrokken naar de luchthaven omstreeks 7:30 am. Huurwagen ingeleverd en vliegtuig om 8:57 am naar Denver, dan vliegtuig naar Washington DC, dan vliegtuig naar Brussel. Aangekomen in Brussel deze morgen om 8:30, anderhalf uur later dan voorzien. Trein naar Waregem en thuis aangekomen rond 11:30.
Onze mini jet naar Denver.
Het avontuur is ten einde. Rest mij nog een tweetal studies in te vullen en een stagerapport te schrijven voor Victoria haar school.
Onze mini jet naar Denver.
Het avontuur is ten einde. Rest mij nog een tweetal studies in te vullen en een stagerapport te schrijven voor Victoria haar school.
Zaterdag arriveerde crew 110A rond 12:45 aan de hab. Iets later dan voorzien.
Bleek dat zij hun voedselpaketten vergeten waren. Die zouden pas de volgende dag ter plaatse gebracht worden. Het team bestond uit 6 studenten van de universiteit van Wisconsin, een zeer jong team. De volgende crew briefen duurt toch wel minstens anderhalf uur.
Wij konden pas de hab verlaten iets na 2:00 pm. We keken toch wel uit naar het einde. Het leven in de hab is heel intens, het onderzoek, de EVA's, koken, afwassen, het onderhoud, de engineering en vele uren rapporten schrijven. 14 dagen is dan ook meer dan genoeg. De ontlading is heel groot eens je het station mag verlaten.
De eerste stop was het Hollow Mountain benzine station om de wagen wat bij te tanken en een kleine snack te kopen met een echte cola en wat chocolade.
Bleek dat zij hun voedselpaketten vergeten waren. Die zouden pas de volgende dag ter plaatse gebracht worden. Het team bestond uit 6 studenten van de universiteit van Wisconsin, een zeer jong team. De volgende crew briefen duurt toch wel minstens anderhalf uur.
De eerste stop was het Hollow Mountain benzine station om de wagen wat bij te tanken en een kleine snack te kopen met een echte cola en wat chocolade.
De commander is aangesteld om met de wagen te rijden en de crew veilig en wel naar Grand Junction te brengen, een trip van 2u30. We zijn een lichte maaltijd gaan nuttigen in Apple Bees. Je verlangen naar een echte maaltijd is groot maar je ondervind dat je maag zich toch wel moet aanpassen na twee weken van freez dried food.
Verder besloten we de overgang naar het nieuwe jaar te vieren in besloten kring. We ontdekten dat er een gratis jacuzzi in het hotel was en hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt.
Jammer genoeg moesten wij de jacuzzi verlaten om 10:00 pm. De rest van de avond brachten we in de kamer door. We hadden een dikke sigaar gekocht en opgestoken om de Amerikaanse traditie van een geslaagde missie in ere te houden, remember the Apollo missions. En nee, niemand van de crew is roker, we deden alsof en voelden enorme verbondenheid en vriendschap met onze succesvolle missie.
Door de invloed van de drank en de oververmoeidheid was ik genoodzaakt mijn bed op te zoeken nog voor de jaarwissel. Van het afscheid met Karon en David kan ik me dus niet veel meer herrinneren. David en Karon vertrokken heel vroeg in de ochtend en Leandro en Victoria namen dezelfde vlucht met mij naar Denver. Aster had besloten iets later te vertrekken en ook nog een dag in Washington DC te verblijven. In Denver moest ik definitief afscheid nemen van Leandro en Victoria. Een hartelijke omhelzing was het laatste feit samen. De krop in mijn keel heb ik kunnen verbergen. Je beseft dat je elkaar waarschijnlijk nooit meer zal ontmoeten en dat is zwaar, zeker als je twee weken in een heel unieke en buitenaardse omgeving hebt kunnen samenleven. Dat vergeet je nooit. Ik zal hen missen. I'll never forget!
Verder besloten we de overgang naar het nieuwe jaar te vieren in besloten kring. We ontdekten dat er een gratis jacuzzi in het hotel was en hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt.
Jammer genoeg moesten wij de jacuzzi verlaten om 10:00 pm. De rest van de avond brachten we in de kamer door. We hadden een dikke sigaar gekocht en opgestoken om de Amerikaanse traditie van een geslaagde missie in ere te houden, remember the Apollo missions. En nee, niemand van de crew is roker, we deden alsof en voelden enorme verbondenheid en vriendschap met onze succesvolle missie.
Door de invloed van de drank en de oververmoeidheid was ik genoodzaakt mijn bed op te zoeken nog voor de jaarwissel. Van het afscheid met Karon en David kan ik me dus niet veel meer herrinneren. David en Karon vertrokken heel vroeg in de ochtend en Leandro en Victoria namen dezelfde vlucht met mij naar Denver. Aster had besloten iets later te vertrekken en ook nog een dag in Washington DC te verblijven. In Denver moest ik definitief afscheid nemen van Leandro en Victoria. Een hartelijke omhelzing was het laatste feit samen. De krop in mijn keel heb ik kunnen verbergen. Je beseft dat je elkaar waarschijnlijk nooit meer zal ontmoeten en dat is zwaar, zeker als je twee weken in een heel unieke en buitenaardse omgeving hebt kunnen samenleven. Dat vergeet je nooit. Ik zal hen missen. I'll never forget!
vrijdag 30 december 2011
30 december 2011 Sol 13: Mission accomplished!
Vandaag laatste simulatiedag. Er waren geen onderzoeken meer gepland, enkel nog twee verkennende EVA's en nog enkele wetenschappelijke video-opnames voor Educational Innovations. Een ietwat ontspannende afsluiter na twee weken van intense exploratie en onderzoek. Vanavond moest het 'Summery Report' opgesteld worden. We waren allen onder de indruk van wat we verwezenlijkt hebben. Maar eerst nog wat info over vandaag.
Karon, David en Leandro gingen iets voor 10:00 am op PED EVA (PED=Pedestrial) richting Skyline Rim. ATV's zijn op die plaats niet toegelaten en dus besloot men op de laatste dag nog een uitdaging aan te gaan en de 4,3 km heen en terug te voet aan te vatten. Een tocht van 2u30, zo bleek. Bij de start volgde meteen de beklimming naar Radio Ridge, op zich al een zware klus.
Skyline Rim is een eigenaardig gebied. Je kan het niet echt rotsen noemen en je kan ook moeilijk inschatten welke kleur dit gebied uitstraalt. Donkergrijs met ietwat geel in verwerkt. Een bijzonder geheimzinnig stukje natuur.
Bij terugkeer had iedereen een paar liter vocht verloren. Het resultaat van 2u30 te voet in (nep)ruimtepak. Op de foto David na aankomst in de hab. Dit was me ook overkomen enkele dagen geleden met de EVA naar Muddy Creek.
Tijdens de bovengenoemde tocht hadden Aster en mezelf zicht teruggetrokken in het lab voor deel twee van de wetenschappelijke schoolexperimenten van Educational Innovations. Gisteren hadden we mooie beelden gemaakt met o.a. de immense Solar Tube in de omgeving van de hab. Nu volgden enkele kleinere experimentjes maar daarom niet minder interessant. Aster trad terug op als ideale edutainer terwijl ik instond voor video en geluid. Een greep uit het pakket:
demo verschil tussen massa en gewicht,
demo Fire Syringe, waarbij samengeperste lucht voor ontbranding kan zorgen,
demo inside - outside sensor,
demo glogerm, waarbij wordt aangetoond hoe vlug iemand kan besmet worden.
In de namiddag gingen wij, Aster, Victoria en mezelf, nog een laatste maal op EVA richting Candor Chasma. Het was op aanraden van David, hij had die locatie gisteren verkend. Het zou een van de mooiste en indrukwekkendste tochten worden. Al ben ik me ervan bewust dat ik dit nogal eens zal gezegd hebben. Een laatste maal de pakken aan, de helm insmeren, radio en lucht check. Het neemt telkens een half uur in beslag om iedereen klaar te krijgen.
Ook Victoria nam aan de tocht deel. Jammer genoeg leefde zij nogal teruggetrokken in de hab en ook op EVA vermeed zij alle gezelschap. Verschillende keren moest ik er haar op attend maken dat zij tijdens de tochten dicht bij ons moest blijven, maar tevergeefs. Ook deze namiddag bleef zij telkens 50 tot 100 meter achter ons lopen. Resultaat was dat wij de tocht niet volledig konden uitvoeren wegens de invallende duisternis. Op de foto Victoria op grote afstand...
Zoals vermeld was in de laatste EVA een indrukwekkend stukje natuur te zien. Er zijn veel foto's genomen waarvan ik er hier maar een paar kan laten zien. In dit gebied waren heel veel puma sporen te vinden. Het is toch wel fascinerend te weten dat deze dieren hier leven terwijl er eigenlijk weinig voedsel voorhanden is.
Karon, David en Leandro gingen iets voor 10:00 am op PED EVA (PED=Pedestrial) richting Skyline Rim. ATV's zijn op die plaats niet toegelaten en dus besloot men op de laatste dag nog een uitdaging aan te gaan en de 4,3 km heen en terug te voet aan te vatten. Een tocht van 2u30, zo bleek. Bij de start volgde meteen de beklimming naar Radio Ridge, op zich al een zware klus.
Tijdens de bovengenoemde tocht hadden Aster en mezelf zicht teruggetrokken in het lab voor deel twee van de wetenschappelijke schoolexperimenten van Educational Innovations. Gisteren hadden we mooie beelden gemaakt met o.a. de immense Solar Tube in de omgeving van de hab. Nu volgden enkele kleinere experimentjes maar daarom niet minder interessant. Aster trad terug op als ideale edutainer terwijl ik instond voor video en geluid. Een greep uit het pakket:
demo verschil tussen massa en gewicht,
demo Fire Syringe, waarbij samengeperste lucht voor ontbranding kan zorgen,
demo inside - outside sensor,
In de namiddag gingen wij, Aster, Victoria en mezelf, nog een laatste maal op EVA richting Candor Chasma. Het was op aanraden van David, hij had die locatie gisteren verkend. Het zou een van de mooiste en indrukwekkendste tochten worden. Al ben ik me ervan bewust dat ik dit nogal eens zal gezegd hebben. Een laatste maal de pakken aan, de helm insmeren, radio en lucht check. Het neemt telkens een half uur in beslag om iedereen klaar te krijgen.
Zoals vermeld was in de laatste EVA een indrukwekkend stukje natuur te zien. Er zijn veel foto's genomen waarvan ik er hier maar een paar kan laten zien. In dit gebied waren heel veel puma sporen te vinden. Het is toch wel fascinerend te weten dat deze dieren hier leven terwijl er eigenlijk weinig voedsel voorhanden is.
En dat was het dan. Laatste rit terug naar de hab en de helm en het space suit definitief aan de haak. Net voor het binnenstappen liet ik me nogmaals fotograferen met Aster Stein. Wat ben ik blij dat hij ook bij het team was ingedeeld. Wat hij hier verwezenlijkt heeft is enorm. Eduction Officer en Journalist, met prachtige educatieve demo's, iedere avond zijn journalist report schrijven, de beste kok van het team en een fors pakket humor. Het bleek de ideale collega en teamspeler te zijn. Bedankt Aster!
En dit kan ook gezegd worden van David, Leandro en Karon. Zulke mensen ontmoet je niet elke dag en zal ik allicht nooit meer ontmoeten. We hebben 14 dagen samen geleefd alsof we elkaar al jaren kenden. Het afscheid zal zwaar worden morgen. Thank you David, Leandro, Karon! I will never forget you!
Hierbij wens ik nogmaals mijn familie te bedanken dat ik mijn 'space' carrièrre in schoonheid heb mogen afsluiten. Bedankt Katharina en Anke! Het deed me wat, tweemaal kunnen deelnemen en eenmaal als leider van een team. Met de paraboolvlucht, centrifuge, de stage in Alabama en nu deze twee Mars simulaties, heb uiteindelijk alles bereikt waar ik naar verhoopt had. Hier terplaatse heb ik dan ook beslist na deze missie definitief met alle activiteiten inzake ruimtevaart te stoppen. Het is een intense periode geweest met vallen en opstaan en met voor- en tegenspoed. Na thuiskomst weet ik dat de pers me terug zal opwachten. Volgende dinsdag volgt nog een interview met de VPRO, de Nederlandse radio omroep en met enkele kranten. En er zullen wellicht nog enkele voordrachten volgen, maar that's it.
Tot slot nog melden dat de missie een compleet succes was en dat zal Mission Support wel beamen.
Het Final Summery Report werd aan Mission Support overgemaakt en zal binnenkort verschijnen. Aan iedereen bedankt voor jullie interesse en Happy New Year nog vanuit Utah!
donderdag 29 december 2011
29 december 2011 Sol 12
Vandaag weer iets langer geslapen dan normaal. We namen uitgebreid de tijd om samen te ontbijten. We genieten telkens van elkaars gezelschap en de aangename en heel dikwijls humoristische conversaties. Het klikte van bij de start en we hebben het zo kunnen houden. Het afscheid zal zwaar worden, weet ik zeker.
Wat zal het vreemd aandoen eens de simulatie is afgelopen en we terug naar het normale dagelijkse leven en de bewoonde wereld moeten terugkeren. Geen geluid meer van pompen of andere apparatuur en geen indrukwekkend zicht meer vanuit mijn kamer.
EVA 20 vertrok pas iets voor 10:00 pm. Leandro en Victoria gingen op verkenning richting North Pinto Hills, een gebied die zij nog niet hadden bezocht. Een van mijn doelstellingen is dat iedereen de kans moet krijgen om alle interessante locaties te bezoeken. Het gebied waar het station is opgesteld is zo indrukwekkend dat je na elke bocht of heuvel weer een ander soort landschap te zien krijgt. Er is hier zoveel te zien en je krijgt daar nooit genoeg van.
Aster zou aanvankelijk deel uitmaken van deze crew, maar zoals eerder vermeld hadden we besloten vandaag de experimenten op video op te nemen voor een van onze sponsors Educational Innovations. Doelstelling is enkele populaire fysica experimenten te demonstreren met het indrukwekkend silhouet van de hab op de achtergrond. Het weer was terug uitstekend met veel zon en weinig wolken. Aster was de ideale presentator en zijn ervaring als edutainer van Technopolis was duidelijk merkbaar. Zowel in het Nederlandse als het Engels. Het eerste deel bestond uit een demo van de 'Wind Tube', een demonstratie van het principe van Bernouilli. Dan hadden we de 'outside dectector' en als laatste de 'Solar Tube'. Het was een 'amazing view' om te zien hoe de bijna 20 meter lange luchtbuis opsteeg juist voor de hab en het was ook een hele toer om deze onder controle te houden. We lieten het experiment wel een half uur lopen. Mooie beelden en foto's werden genomen.
Kort voor het beëindigen van de demo verscheen een Jeep bij de hab met vier bezoekers. We dachten eerst dat het mensen van Mission Support waren, maar tot onze verbazing bleken het Amerikanen te zijn die een zestigtal mijl verderop woonden en een bezoek brachten aan het gebied. Ze hadden weet van een station die hier zou gevestigd zijn maar wat dit voorstelde wisten ze niet. Aster gaf hen een korte demo van onze experimenten en ik liet hen even het labo zien. Ook Leandro kreeg het bezoek van de 4 'aliens' terwijl hij zijn robot opnieuw aan het uittesten was. Het bezoek duurde amper 20 minuten en als souvenir gaven wij hen enkele kleine attributen van de experimenten.
Vandaag maakten we ook onze crewlabels die we op onze kamerdeur kleefden, dewelke een traditie is in de hab. Aster en mezelf maakten van de gelegenheid gebruik om nog enkele persoonlijke foto's te nemen in onze uitrusting bij de ingang van de hab.
In de namiddag voerden David en Karon de tweede EVA van de dag uit. David had nog een laatste locatie te doen voor zijn geologisch onderzoek. Karon nam vanop afstand enkele mooie foto's van onze Solar Tube.
In tweede deel van hun EVA bezochten zij nog het gebied van Candor Chasma, dewelke Aster, Victoria en mezelf morgen zullen bezoeken.
Zoals eerder vermeld testte Leandro opnieuw zijn robot uit na enkele wijzigingen in de software te hebben aangebracht. Mijn camera bevindt zich nog altijd op de grijparm en maakte al indrukwekkende beelden. Leandro vertelde me dat hij nog andere robots had voorzien om hier te testen, maar door de te korte voorbereidingstijd kon hij niet tijdig over alle onderdelen beschikken. Met telefoontjes op weg naar Utah probeerde hij nog alle onderdelen hier te krijgen maar tevergeefs. Dit is dus ook een van de problemen bij de selecties. Je krijgt pas twee maanden voor vertrek te horen dat je geselecteerd bent. Dit is meestal te kort om je vooropgesteld programma nog tijdig klaar te krijgen.
Er was vandaag een herstelling nodig aan een van de backpacks. Een luchtslang had het begeven. Engineer Leandro lostte dit professioneel op met de assistentie van Aster. Iedereen helpt hier iedereen, nog een doelstelling die ik aan het begin van de missie had vooropgesteld.
We hebben beslist om morgen toch nog twee korte EVA's te doen. David, Karon en Leandro in de voormiddag met een lange voettocht naar Skyline Rim en Aster, Victoria en mezelf kort na de middag met een bezoek aan het indrukwekkende gebied van Candor Chasma. Aster en mezelf zullen ook nog de rest van de fysica experimenten opnemen in het lab en daarna zullen we aan de opkuis beginnen. Vanavond was de toegang tot het internet weer bijzonder slecht. Het nam uren in beslag om onze rapporten door te sturen. Morgen rest mij de zware taak om een eindrapport te schrijven. Maar ook hier zullen we de koppen bij elkaar steken. De laatste etappe gaat morgen van start. We zullen nog een laatste maal het beste van onszelf geven en zoals dat al de hele missie het geval was zal ik hiervoor niemand moeten motiveren. Let's go one more time!
Wat zal het vreemd aandoen eens de simulatie is afgelopen en we terug naar het normale dagelijkse leven en de bewoonde wereld moeten terugkeren. Geen geluid meer van pompen of andere apparatuur en geen indrukwekkend zicht meer vanuit mijn kamer.
EVA 20 vertrok pas iets voor 10:00 pm. Leandro en Victoria gingen op verkenning richting North Pinto Hills, een gebied die zij nog niet hadden bezocht. Een van mijn doelstellingen is dat iedereen de kans moet krijgen om alle interessante locaties te bezoeken. Het gebied waar het station is opgesteld is zo indrukwekkend dat je na elke bocht of heuvel weer een ander soort landschap te zien krijgt. Er is hier zoveel te zien en je krijgt daar nooit genoeg van.
Aster zou aanvankelijk deel uitmaken van deze crew, maar zoals eerder vermeld hadden we besloten vandaag de experimenten op video op te nemen voor een van onze sponsors Educational Innovations. Doelstelling is enkele populaire fysica experimenten te demonstreren met het indrukwekkend silhouet van de hab op de achtergrond. Het weer was terug uitstekend met veel zon en weinig wolken. Aster was de ideale presentator en zijn ervaring als edutainer van Technopolis was duidelijk merkbaar. Zowel in het Nederlandse als het Engels. Het eerste deel bestond uit een demo van de 'Wind Tube', een demonstratie van het principe van Bernouilli. Dan hadden we de 'outside dectector' en als laatste de 'Solar Tube'. Het was een 'amazing view' om te zien hoe de bijna 20 meter lange luchtbuis opsteeg juist voor de hab en het was ook een hele toer om deze onder controle te houden. We lieten het experiment wel een half uur lopen. Mooie beelden en foto's werden genomen.
Kort voor het beëindigen van de demo verscheen een Jeep bij de hab met vier bezoekers. We dachten eerst dat het mensen van Mission Support waren, maar tot onze verbazing bleken het Amerikanen te zijn die een zestigtal mijl verderop woonden en een bezoek brachten aan het gebied. Ze hadden weet van een station die hier zou gevestigd zijn maar wat dit voorstelde wisten ze niet. Aster gaf hen een korte demo van onze experimenten en ik liet hen even het labo zien. Ook Leandro kreeg het bezoek van de 4 'aliens' terwijl hij zijn robot opnieuw aan het uittesten was. Het bezoek duurde amper 20 minuten en als souvenir gaven wij hen enkele kleine attributen van de experimenten.
Vandaag maakten we ook onze crewlabels die we op onze kamerdeur kleefden, dewelke een traditie is in de hab. Aster en mezelf maakten van de gelegenheid gebruik om nog enkele persoonlijke foto's te nemen in onze uitrusting bij de ingang van de hab.
In de namiddag voerden David en Karon de tweede EVA van de dag uit. David had nog een laatste locatie te doen voor zijn geologisch onderzoek. Karon nam vanop afstand enkele mooie foto's van onze Solar Tube.
In tweede deel van hun EVA bezochten zij nog het gebied van Candor Chasma, dewelke Aster, Victoria en mezelf morgen zullen bezoeken.
Zoals eerder vermeld testte Leandro opnieuw zijn robot uit na enkele wijzigingen in de software te hebben aangebracht. Mijn camera bevindt zich nog altijd op de grijparm en maakte al indrukwekkende beelden. Leandro vertelde me dat hij nog andere robots had voorzien om hier te testen, maar door de te korte voorbereidingstijd kon hij niet tijdig over alle onderdelen beschikken. Met telefoontjes op weg naar Utah probeerde hij nog alle onderdelen hier te krijgen maar tevergeefs. Dit is dus ook een van de problemen bij de selecties. Je krijgt pas twee maanden voor vertrek te horen dat je geselecteerd bent. Dit is meestal te kort om je vooropgesteld programma nog tijdig klaar te krijgen.
Er was vandaag een herstelling nodig aan een van de backpacks. Een luchtslang had het begeven. Engineer Leandro lostte dit professioneel op met de assistentie van Aster. Iedereen helpt hier iedereen, nog een doelstelling die ik aan het begin van de missie had vooropgesteld.
We hebben beslist om morgen toch nog twee korte EVA's te doen. David, Karon en Leandro in de voormiddag met een lange voettocht naar Skyline Rim en Aster, Victoria en mezelf kort na de middag met een bezoek aan het indrukwekkende gebied van Candor Chasma. Aster en mezelf zullen ook nog de rest van de fysica experimenten opnemen in het lab en daarna zullen we aan de opkuis beginnen. Vanavond was de toegang tot het internet weer bijzonder slecht. Het nam uren in beslag om onze rapporten door te sturen. Morgen rest mij de zware taak om een eindrapport te schrijven. Maar ook hier zullen we de koppen bij elkaar steken. De laatste etappe gaat morgen van start. We zullen nog een laatste maal het beste van onszelf geven en zoals dat al de hele missie het geval was zal ik hiervoor niemand moeten motiveren. Let's go one more time!
woensdag 28 december 2011
28 december 2011 Sol 11
Woensdag 28 december, nog twee dagen te gaan. Vrijdagmiddag stoppen we officieel de simulatie. De inventaris moet opgemaakt worden, bagage gepakt en de hele hab moet opgekuisd worden voor de volgende crew. MDRS110 zal aankomen zaterdag rond de middag. Daarna rest ons nog de lange rit naar Grand Junction, Colorado.
Sol 11 stond volledig in het teken van de wetenschap. Twee EVA's en veel labowerk met wateranalyses en de controle van de bacterie groei. Deze morgen ging de eerste EVA van start om 9:20 am. Doel bodemstalen op twee locaties in de omgeving van Lower Blue Hills. De ATV's werden geparkeerd aan de voet van Harris Hills.
De rest, 1,2 km, legden we te voet af bepakt met 20 kg aan geologisch materiaal. Voor Ovam nam ik er ook twee bodemstalen. Het weer was opnieuw uitstekend. Wat dat betreft hebben we zeker meeval gekend. In de voorbije jaren werd tijdens deze periode telkens veel sneeuwval opgetekend. De locatie was een open vlakte.
Vele jaren geleden was dit de bodem van een zee. De plaats ligt bezaaid met oesterfossielen. De EVA duurde 1 uur en 40 minuten, wat eerder kort is.
De rest, 1,2 km, legden we te voet af bepakt met 20 kg aan geologisch materiaal. Voor Ovam nam ik er ook twee bodemstalen. Het weer was opnieuw uitstekend. Wat dat betreft hebben we zeker meeval gekend. In de voorbije jaren werd tijdens deze periode telkens veel sneeuwval opgetekend. De locatie was een open vlakte.
Vele jaren geleden was dit de bodem van een zee. De plaats ligt bezaaid met oesterfossielen. De EVA duurde 1 uur en 40 minuten, wat eerder kort is.
Het tweede team vertrok omstreeks 2:00 pm en zocht verder naar een doorgang tussen Brahe Highway en Copernicus Highway. Deze werd ook gevonden maar niet geschikt om met de ATV's door te rijden.
Na hun vertrek zocht ik het labo op om de waterstalen te analyseren die we een paar dagen eerder in Muddy Creek hadden genomen. De waterstalen genomen op verschillende locaties leveren ook telkens andere waarden op.
Na hun vertrek zocht ik het labo op om de waterstalen te analyseren die we een paar dagen eerder in Muddy Creek hadden genomen. De waterstalen genomen op verschillende locaties leveren ook telkens andere waarden op.
Vanmorgen begonnen ook de eerste basilicumzaadjes te ontkiemen die gezaaid waren in Utah grond. Het Greenhouse project lijkt ook te slagen. De Nasa space seeds lieten zich nog niet zien. Bedoeling zou zijn om dit project nog een rotatie te laten doorlopen. Maar tot op heden hebben we daar nog altijd geen toestemming voor gekregen.
De communicatie met Mission Support loopt soms wat stroef en is soms bijzonder onaangenaam. Als we over bepaalde zaken een vraag stellen dan krijgen we meestal een onvriendelijke mail terug. En dit werkt de crew soms op de zenuwen. Om een voorbeeld te geven. In het begin van de simulatie hadden we een EVA gedaan op een route die, achteraf gezien, niet mocht bereden worden. Mission Support maakte ons daar op een bijzonder onvriendelijke wijze op attend, alsof we een moord hadden begaan. Terwijl we volgens de kaarten een compleet correcte route hadden gereden. Antwoord van Mission Support was dat wij een verkeerde kaart hadden gebruikt. Dan ligt het hier vol met verkeerde kaarten want op elke kaart staat deze route vermeld. Soms worden we behandeld alsof we kleine kinderen zijn. Elk woord in onze rapporten wordt ontleedt. Elke kilometer die we gereden of te voet hebben afgelegd wordt nagekeken. Als ik meld dat de poederdrank bijna opgebruikt is, dan krijg ik te horen dat we die drank eigenlijk niet elke dag mochten gebruiken. Van zowel de routes als de drank en nog zoveel andere zaken zijn we dus nooit gebriefd geweest. Hetzelfde met het labo. Twee maanden geleden vroeg ik om een inventaris van het labo, zodat biologen Karon en Victoria en geoloog David konden inschatten welk onderzoek er mogelijk was. Geen inventaris gekregen. Als wij tijdens de missie vragen om de nieuwe microscopen te mogen gebruiken die in een opgesloten kast zitten, dan krijgen wij terug een gelijkaardige mail dat we dat op voorhand hadden moeten vragen. Vooral Karon kreeg het hier hard te verduren. Dan vraag ik me soms af wat hier eigenlijk prioriteit verdient, het onderzoek of iets anders. Wat kan hiervoor de oorzaak zijn? Met grote nadruk kan ik melden dat onze missie een van de succesvolste is ooit op gebied van onderzoek. Het lijkt erop dat sommige mensen hier jaloers op zijn. Waar heb ik dat nog meegemaakt? Maar de ingesteldheid en motivatie van onze crew is er niet minder om. Niets of niemand kan onze enthousiasme temperen. Met nog een paar dagen te gaan weten we nu al dat we 90% van onze doelstellingen zullen bereikt hebben en dat is een bijzonder hoge score in vergelijking met andere crews.
Karon bekeek vandaag nog de kweek van bacteriën op de bodemstalen. Deze zijn nagenoeg bijna allemaal positief, alleen kunnen deze met dit beperkt labo maar gedeeltelijk ontleedt worden. Zij zal alvast enkele aanbevelingen doorsturen naar de Mars Society.
Morgen staan nog twee korte EVA's op het programma. Aster en mezelf blijven echter in de hab en zullen de experimenten van Educational Innovations op video opnemen. Vandaag ontbrak de tijd hiervoor. We werken dus nog keihard door tot vrijdag.
Martian greetings!
De communicatie met Mission Support loopt soms wat stroef en is soms bijzonder onaangenaam. Als we over bepaalde zaken een vraag stellen dan krijgen we meestal een onvriendelijke mail terug. En dit werkt de crew soms op de zenuwen. Om een voorbeeld te geven. In het begin van de simulatie hadden we een EVA gedaan op een route die, achteraf gezien, niet mocht bereden worden. Mission Support maakte ons daar op een bijzonder onvriendelijke wijze op attend, alsof we een moord hadden begaan. Terwijl we volgens de kaarten een compleet correcte route hadden gereden. Antwoord van Mission Support was dat wij een verkeerde kaart hadden gebruikt. Dan ligt het hier vol met verkeerde kaarten want op elke kaart staat deze route vermeld. Soms worden we behandeld alsof we kleine kinderen zijn. Elk woord in onze rapporten wordt ontleedt. Elke kilometer die we gereden of te voet hebben afgelegd wordt nagekeken. Als ik meld dat de poederdrank bijna opgebruikt is, dan krijg ik te horen dat we die drank eigenlijk niet elke dag mochten gebruiken. Van zowel de routes als de drank en nog zoveel andere zaken zijn we dus nooit gebriefd geweest. Hetzelfde met het labo. Twee maanden geleden vroeg ik om een inventaris van het labo, zodat biologen Karon en Victoria en geoloog David konden inschatten welk onderzoek er mogelijk was. Geen inventaris gekregen. Als wij tijdens de missie vragen om de nieuwe microscopen te mogen gebruiken die in een opgesloten kast zitten, dan krijgen wij terug een gelijkaardige mail dat we dat op voorhand hadden moeten vragen. Vooral Karon kreeg het hier hard te verduren. Dan vraag ik me soms af wat hier eigenlijk prioriteit verdient, het onderzoek of iets anders. Wat kan hiervoor de oorzaak zijn? Met grote nadruk kan ik melden dat onze missie een van de succesvolste is ooit op gebied van onderzoek. Het lijkt erop dat sommige mensen hier jaloers op zijn. Waar heb ik dat nog meegemaakt? Maar de ingesteldheid en motivatie van onze crew is er niet minder om. Niets of niemand kan onze enthousiasme temperen. Met nog een paar dagen te gaan weten we nu al dat we 90% van onze doelstellingen zullen bereikt hebben en dat is een bijzonder hoge score in vergelijking met andere crews.
Karon bekeek vandaag nog de kweek van bacteriën op de bodemstalen. Deze zijn nagenoeg bijna allemaal positief, alleen kunnen deze met dit beperkt labo maar gedeeltelijk ontleedt worden. Zij zal alvast enkele aanbevelingen doorsturen naar de Mars Society.
Morgen staan nog twee korte EVA's op het programma. Aster en mezelf blijven echter in de hab en zullen de experimenten van Educational Innovations op video opnemen. Vandaag ontbrak de tijd hiervoor. We werken dus nog keihard door tot vrijdag.
Martian greetings!
dinsdag 27 december 2011
27 december 2011 Sol 10
Gisteren in de namiddag was ik zo moe dat ik een dutje deed in mijn kamer. Ook Aster viel in slaap aan tafel. Die avond kon ik dan ook niet onmiddelijk de slaap vatten. Omdat een internetverbinding de hele dag bijna onmogelijk was geweest, moest ik opnieuw vannacht mijn blog bijwerken. Bij het ontwaken kijk ik altijd eventjes door het raam. Ik slaap aan de achterzijde van de hab en heb zicht op het observatorium. Ik zal dit beeld zo lang mogelijk in mijn geheugen proberen te prenten.
Leandro was terug de eerste die opstond deze morgen. Een man van orde en dicipline. Vandaag was het non cooking day, dus pre-pepared food of astronautenvoedsel. Ontbijtgranen met gevriesdroogde aardbeien, papaya, mango en een handvol rozijnen.
Altijd heb ik nog een hongerig gevoel na de maaltijd en verlang ik al opnieuw naar de volgende maaltijd. Deze morgen bij de weging bleek ik bijna twee kilogram te zijn afgevallen. De spierpijn laat zich ook voelen. Iedere dag 2 à 3 uur het backpak op je rug en telkens 20 km rijden met de ATV's op hobbelig terrein en soms nog een paar km te voet bepakt met geologisch materiaal. Maar ik klaag niet, het is goed nog eens wat beweging te hebben en eens wat af te zien.
Deze morgen waren Leandro, Karon en Victoria de eersten om op EVA te gaan, nr. 16. Zij gingen op verkenninng in de Black Hills area. Bizar landschap.
Na het middagmaal testte Leandro zijn mini-robot in de omgeving van de hab. Het vehikeltje beschikt over een mini-cameraatje en kan beelden schieten op plaatsen waar wij niet bij kunnen. Er is ook een grijparm op geplaatst om kleine steentjes op te nemen.
Na de middag was het dan mijn beurt om op EVA te gaan. We noemen het de DNA-crew (David, Nicky en Aster). David wil deze week nog zijn laatste bodemstalen nemen en ik maak van de gelegenheid gebruik om dat voor OVAM ook te doen op dezelfde locaties. Vaak moeten we hierbij de ATV's op een grote afstand achterlaten. Dan weet je pas echt wat het inhoud om zwaar bepakt en met extra materiaal op stap te gaan in de ruimtepakken, ook al zijn het geen echte.
Bij het rijden met de ATV's kan het heel koud zijn en te voet loopt het zweet dan weer van je rug. Maar ondanks de zware verplaatsingen kijkt iedereen er telkens weer opnieuw naar uit.
Na de bodemstalen reden we nogmaals naar de Brahe Highway. We probeerden daar al verschillende keren de doorgang te vinden naar de Schriaparelli Highway. Maar ook ditmaal slaagden we daar niet in. Telkens verperd ons een diepe kloof de weg. Op de foto bekijken Aster en David nogmaals de coördinaten.
Zo te zien is deze connectie niet meer mogelijk. Dan maar terug naar de hab. De nacht valt hier heel snel en het was al na 5 uur pm. En de lage zon kan soms heel gevaarlijke situaties creëren.
Morgen opnieuw twee EVA's met enkele boringen en bodemstalen, we bekijken samen met Karon de groei van de bacteriën, er zijn nog wateranalyses te doen en samen met Aster zullen we starten met de video opnames van de schoolexperimenten die we gekregen hebben van de Amerikaanse organisatie Educational Innovations. Het wordt een zeer gevulde dag. Maar het zijn dan ook de laatste. Het einde van de missie nadert snel. Until tomorrow.
Abonneren op:
Posts (Atom)